De prijs wordt jaarlijks uitgereikt aan een jonge dichter met een bijzonder poëziedebuut. In het juryrapport is te lezen waarom de jury voor hoe de eerste vonken zichtbaar waren koos:
“[…] Bekono’s woede is precies en terecht. Ze schrijft over racisme en identiteit, over schuld en onrecht. Ze dicht in lyrische halen en halverwege haar bundel schrijft ze brieven. Daarin benoemt ze zowel de zwarte wateren waarin mensen de dood vinden als de discriminatie op een doordeweekse dag in Nederland. De trip waarop Simone Atangana Bekono je meeneemt, is precies zoals de cover van haar bundel: zwart, grimmig, surrealistisch, maar niet zonder hoop en licht. Haar poëzie is napalm voor de geest, het kleeft aan je gedachten. […] Woede is zelden flatterend, maar in dit geval is ze ongelooflijk mooi.”
De andere genomineerden waren Joost Decorte met Stalker (PoëzieCentrum), Vicky Francken met Röntgenfotomodel (De Bezige Bij), Dominique De Groen met Shopgirl (Het Balanseer) en Laurens Ham met Mijn grote schuld (Wereldbibliotheek). De jury bestond uit Lies van Gasse, dichter en kunstenaar, Willem Thies, dichter en recensent, Martine Vandermaes, bibliothecaris van Bibliotheek Oostende, Hendrik Tratsaert, artistiek coördinator Literatuur en Beeldende Kunst Bij KAAP en juryvoorzitter Sarah Vankersschaever, De Standaard.
Momenteel werkt Simone aan een roman die bij Lebowski zal verschijnen en zit ze in een talentontwikkeltraject van De Nieuwe Oost | Wintertuin. Komende maand is Simone onder andere te zien op Lowlands in het programma Time’s Up, een scherpe en humoristische taalperformance met onder andere Niña Weijers, Lisa Weeda en Saskia de Coster. Simone is een van de schrijvers in het Europese talentontwikkelprogramma voor schrijvers en vertalers CELA.
