Vier vragen aan Booi Kluiving over Let’s Play

Ik ben zelf gamer: al sinds ik jong ben speel ik games. De laatste jaren heb ik veel tijd gestoken in spellen als Rainbow Six Siege, Apex Legends en Rust. Ook volg ik YouTubers als PewDiePie, Markiplier, Kwebbelkop en nog heel veel anderen. Ik had vroeger de stille droom om een Let’s Player te worden. Het leek me de ideale wereld: een beetje gamen en daar geld mee verdienen. Ter voorbereiding op de voorstelling Let’s Play ben ik zelf aan de slag gegaan als game-vlogger op Youtube via mijn alterego Itsyaboybooi.

Vanuit de toneelwereld is het figuur van een Let’s Player interessant omdat wat ze doen heel performatief is. Ze vermaken een publiek en de manieren waarop ze dat doen zie ik als geschikt materiaal voor een theatervoorstelling. De Let’s Play-wereld is een wereld apart. Ik ben gefascineerd door de digitale en sociale cultuur die daarbij komt kijken: de (beeld)taal en de specifieke manier van omgang met elkaar.

Ik wil een scenografie neerzetten die de digitale wereld op de speelvloer vertegenwoordigt. Dit doe ik net als bij mijn vorige project KEK samen met Kars van den Heuvel. Voor deze voorstelling bouw ik bijvoorbeeld mijn eigen game-computer en digitale installatie met 20 schermen. Ook werken we met Virtual Reality-systemen en digitale werelden die deel uitmaken van de scenografie.

Mijn tegenspeler Maurice Vonk (afgestudeerd als acteur aan de ATKA en ook een gamer) zal niet op de speelvloer staan, maar enkel digitaal en virtueel aanwezig zijn. Hij bestuurt achter de schermen de karakters en de games, waarin mijn personage ook speelt. Dit gaat hij doen met een HTC-vive en Vive Trackers. Hiermee worden zijn beweging gevolgd en kan hij de virtuele avatars belichamen. Een beetje zoals een poppenspeler, maar dan digitaal.

Het is soms een ingewikkeld proces de technische kant goed te krijgen, maar daarentegen geeft het mij als maker ook meer know how van de wereld waar ik een voorstelling over maak. Met het team duiken we er helemaal in, we leren iedere dag meer.

Sinds de ontwikkeling van digitale media heeft het letterlijk onze manier van doen overgenomen. We kunnen ons de basale dingen, zoals de weg vinden, niet meer voorstellen zonder Google Maps. Communicatie heeft een heel andere laag gekregen door Instagram en Facebook. Twintig jaar geleden werd het nog als onwerkelijk gezien dat iedereen een telefoon op zak droeg. Nu kunnen we niet meer zonder. Ik denk dat de realiteit en de digitale wereld steeds meer door elkaar heen gaan lopen, de lijn tussen deze twee werelden steeds vager wordt.

Wel is het in mijn ogen zaak dat we er goed mee omgaan en steeds blijven zoeken naar tegenhangers van die digitale wereld. Ondanks dat ik de gamewereld helemaal ingedoken ben, weet ik dat juist online media en games mij heel erg afleiden.

(Lacht). Het is me absoluut nog niet gelukt! Ik heb nu 44 abonnees (jullie mogen me volgen op YouTube @itsyaboybooi). Kijk, ik denk dat het deels te maken heeft met geluk. Je moet op het juiste moment filmpjes maken over de juiste onderwerpen. Anderzijds heeft het te maken met kei- en keihard werken. De grootste Let’s Players posten dagelijks video’s en hebben daar meer dan een 60-urige werkweek aan. Geen wonder dat er zoveel YouTubers burn outs hebben.

Ik ben er tijdens mijn vooronderzoek vooral achter gekomen dat het zijn van een Let’s Player wel ideaal lijkt, met lekker filmpjes maken en een beetje tegen de camera aan lullen, maar dat het in de realiteit best een harde wereld is. Het is heel hard werken, en je krijgt er heel weinig voor terug. Tot je groot wordt, maar dat zijn er weinig.

Let’s Play van Booi Kluiving is van 4 t/m 8 februari te zien in Theater a/d Rijn, daarna gaat de voorstelling op tournee door heel Nederland.