Wat betekent spelen? Waarom spelen we zo graag? Is er in onze prestatiesamenleving überhaupt nog wel ruimte om te spelen?

Mario (gamepersonage) staat nooit stil bij waarom hij de prinses moet redden. Sonic zit niet in een existentiële crisis. Link schaamt zich niet voor zijn zwaardtechniek. Ze streven zonder oordeel en zonder tegenzin op hun doel af. Als ze dit doel behalen worden ze virtueel beloond. Dat is het spel. Dat zijn de regels. De regels zijn simpel, hun virtuele levens ook.

Gamen lijkt precies het tegenovergestelde te zijn van wat we met onze tijd zouden moeten doen. Maar is dat wel zo? Is de grip die we proberen te krijgen op het ‘nut’ van onze levens niet juist de veroorzaker van burn-outs en depressies? Misschien moeten we juist af en toe vluchten naar een andere wereld, een parallel universum waarin we gewoon, simpelweg, een spelletje spelen.

In ‘Let’s Play’ gaat theatermaker Booi Kluiving (KEK) via games op zoek naar de betekenis van spel in het leven. In samenwerking met interdisciplinair kunstenaar Abel Enklaar en scenograaf/grafisch vormgever Kars van den Heuvel creëert hij een virtuele wereld op de speelvloer waar alles mogelijk zou kunnen zijn.

Laten we onze games opstarten. Laten we spelen. Let’s Play.

Credits

Concept, tekst & spel: Booi Kluiving | Digitale creatie: Abel Enklaar | Scenografie: Kars van den Heuvel | Productie: De Nieuwe Oost | Met dank aan: Eve Hopkins & Wieke van Rosmalen