Residentie Theater en Dans: Anton van der Sluis

Jaarlijks nodigt De Nieuwe Oost enkele opkomende theater- en dansmakers uit voor een residentie in Theater a/d Rijn. In deze periode kunnen ze onderzoeken, experimenteren en uitproberen onder begeleiding van het De Nieuwe Oost team.

Residentie Februari 2021, laten we eens doen alsof..

Anton van der Sluis onderzocht van 22 t/m 28 februari 2021 samen met Nick Deroo het idee van de homo ludens, oftewel de spelende mens. We kennen allemaal de homo sapiens, de wetende mens, de rationele mens. Hoe kunnen we terug gaan naar onze fantasie, naar ons lichaam en ons innerlijk spelen?

Spelen is in het moment zijn, open staan voor verandering en net doen alsof. In het spelen maak je een uitstapje naar een andere wereld, een fantasiewereld. In die wereld kan je transformeren tot wie of wat je wil zijn. Als je alle laagjes loslaat en daarmee gaat spelen, wat gebeurt er dan? Wat blijft er dan over? Tijdens zijn residentie onderzoeken Anton en Nick hoe je kan spelen met alle kanten die je in je hebt en hoe je het publiek een fantasiewereld in kan trekken.

Terugblik – Anton van der Sluis over de residentie

1) Waarom wilde je deze residentie doen?

‘Mijn vorige voorstelling Mind the Body heb ik in verschillende stadia, op verschillende plekken steeds door kunnen ontwikkelen. Dat was ongelooflijk fijn, maar ik wilde nu graag een nieuwe voorstelling maken en meer geconcentreerd op één plek werken en ervaren wat dit zou geven. Met de residentie Laten we eens doen alsof… kon ik een eerste stap hierin maken en verder duiken in een aspect wat ook onder de oppervlakte van mijn vorige voorstelling lag: de ‘homo ludens’ ofwel de ‘spelende mens’. In mijn voorstellingen wil ik graag het lichaam van mijn publiek aanspreken, maar ook hun fantasie en hun spelende kant. Waar eerder werk het lichaam als centraal thema had, focust deze residentie zich juist op de fantasie en het spelen.’

2) Wat heb je tijdens de residentie gedaan?

‘In deze residentie onderzocht ik samen met Nick Deroo de ‘spelende mens’. Dus de vraag die ook terug kwam was: wat is spelen precies? Ik had thuis een lijst van opdrachten gemaakt waar we deze week op terug konden vallen, maar we hebben heel uiteenlopende dingen gedaan en ons ook laten inspireren door de kostuums die we hadden en door soms juist ruimte te geven aan het even niet te weten. Dit heeft ervoor gezorgd dat we in deze residentie allerlei verschillende lagen van spelen hebben onderzocht; van het verkleden en doen alsof, tot fysieke transformaties waarin een heel andere kant van mezelf naar boven kwam, tot het spelen met de spiertjes in mijn gezicht en tenen. Ik ben heel nieuwsgierig hoe we deze verschillende elementen kunnen combineren.’

3) Wat neem je mee van het hele proces?

‘Uit deze residentie bleek voor mij opnieuw hoe ongelooflijk belangrijk spelen is. Sommige dagen zat ik vast in mijn hoofd en was ik al aan het reflecteren op wat ik aan het doen was terwijl ik het deed. Maar het opgaan in iets, het genieten ervan, dat zorgt er juist voor dat het vloeit. Voor mij waren die momenten dan ook meteen de meest creatieve momenten. Ik denk dat onze aandacht heel erg versplinterd is en we vaak al veel nadenken of reflecteren terwijl we nog iets aan het beleven zijn. Juist dit gevoel van in het hier en nu zijn, beleven wat je doet en daarvan genieten is voor mij ook spelen. Spelen met wat mogelijk is en het nog niet weten. Ik hoop dat de uiteindelijke voorstelling dat gevoel kan creëren bij het publiek.’

Anton van der Sluis (1990) studeerde in 2016 af van de Mime Opleiding van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Sinds zijn afstuderen is hij werkzaam in het gebied tussen theater en dans: hij speelde in producties van makers zoals Igor Vrebac ( o.a. MACHO MACHO, dat de Amsterdam Fringe Award 2016 won) en Jasper van Luijk (Happily Ever After). Via het talentontwikkelingsprogramma van Jakop Ahlbom Company startte hij met het ontwikkelen van eigen werk. Mind the Body is een fysieke solovoorstelling van Anton over de scheiding en de verbinding tussen het hoofd en het lichaam. Deze voorstelling reist mee met Moving Futures Festival 2021.

In het werk van Anton staat de fysieke empathie van de toeschouwer centraal. Door de precisie van de beweging en de vervreemdende transformaties van het lichaam, neemt hij de toeschouwer stapsgewijs mee om hun eigen lichamelijkheid en fantasie te herontdekken. Hij spreekt de homo ludens (spelende mens) in ons aan. Anton is gefascineerd door de (on)mogelijkheden van het lichaam. Zijn werk verbeeldt op poëtische wijze de pogende en soms falende mens. De fysieke transformaties en de vervreemding van het lichaam maken zijn werk niet alleen komisch, maar ook tragisch in zijn herkenbaarheid.